Serebral Palsi'de Ergoterapi

Serebral Palsi (SP) doğum öncesi, doğum sırasında ya da doğum sonrası herhangi bir nedenle beynin hasar görmesi sonucu oluşan hareket ve duruş bozukluğu olup zihinsel, davranışsal ve sosyal sorunlarla birlikte seyredebilen, yaşamda sınırlılıklara yol açabilen ve oldukça sık görülen bir durumdur.

SP'de motor geriliğe; duyusal, bilişsel, iletişim, algılama, epilepsi, davranış bozuklukları ve ikincil olarak gelişen kas iskelet sistemi sorunları eşlik eder. Spastik, ataksik ve diskinetik olmak üzere 3 alt sınıfı vardır ve bu alt sınıflar anatomik ve fizyolojik olarak farklı şekillerde etkilemektedir. Duyusal işlemleme ve motor becerilerde gecikme, postüral ve planlama bozuklukları da serebral palsiye eşlik etmektedir. Bu becerilerde görülen sorunlar birçok günlük yaşam aktivitesine katılımı zorlaştırdığı için, serebral palsili çocuklarda günlük yaşama katılımda sorunlar yaşanmaktadır. Serebral palsili çocuklar için uygun rehabilitasyon hizmeti, serebral palsinin alt tipine, motor ve duyusal etkilenimlere, nörolojik hasara, çocuğun yaş ve bilişsel durumuna, mevcut hizmet yeterliliklerine göre değişebilmektedir. Fakat müdahalenin kanıta dayalı olması, çocuğun içsel motivasyonunu desteklemesi, mevcut kapasitesine göre zorluğunun uygun olması, aile ve terapist iş birliğini içermesi gerekmektedir.

Ergoterapistler serebral palsili bireylerin öz bakım, iş, oyun, serbest zaman, ev içi ve toplumsal aktiviteleri bağımsız yapmalarını sağlamak için anlamlı ve amaçlı aktivitelerle sağlığı geliştirmek üzerine hedefler belirler. Bireylerin maksimum derecede bağımsız olmaları ana hedefleri arasındadır. Ergoterapistler, danışanların günlük yaşamda ihtiyaç duyduğu aktivitelerde en yüksek seviyeye ulaşmasına yardımcı olur, bu amaçla kişiye özel terapi programı hazırlar ve danışanın evde günlük olarak yapması gereken aktiviteler için evi ergonomik olarak tasarlayarak kişiye özgü yaşam stilleri oluşturur. Ergoterapi seanslarında kaba motor hareketlerini, ince motor hareketlerini, el-göz koordinasyonunu, akademik başarıyı, günlük yaşam aktivitelerini, görsel algıyı destekleyici çalışmalar yapılır.

Ayrıca Ergoterapistler Serebral Palside duyu bütünleme terapisi aracılığıyla nöroplastisite gelişimini desteklemektedir. Duyu bütünleme terapisi bireyin fonksiyonel hareketlerini geliştirmek adına nörolojik gelişim sağlaması yönünde ihtiyaç duyulan bir yöntemdir. Sahip olduğumuz 7 duyunun modülasyonu ile gelişim sadece fiziksel yönden aktivitelere etki etmekle kalmaz, duygusal ve davranışsal cevaplar oluşumuna da katkı sağlar.

Kaynaklar:

1. Ciasca, S. M., Moura-Ribeiro, M. V. L., & Tabaquim, M. L. M. (2006). Aprendizagem e Paralisia Cerebral. In Rotta N. T., Ohlweiler L. & R. S. Riesgo (Eds.), Transtornos da Aprendizagem: Abordagem neurobiol_ogica e multidisciplinar (pp. 409–415). Porto Alegre, Brazil: Artmed.

2. de Graaf-Peters, V. B., Blauw-Hospers, C. H., Dirks, T., Bakker, H., Bos, A. F., & Hadders-Algra, M. (2007). Development of postural control in typically developing children and children with cerebral palsy: possibilities for intervention?. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 31(8), 1191-1200.

3. Gajewska, E., & Neukirch, B. (2012). Vojta Therapy for a 12 year-old Childwith Cerebral Palsy. Journal of Physical Therapy Science, 24(8), 783-785.

4. Reid, L. B., Rose, S. E., & Boyd, R. N. (2015). Rehabilitation and neuroplasticity in children with unilateral cerebral palsy. Nature Reviews Neurology, 11(7), 390.

5. Torfs, C. P., van den Berg, B. J., Oechsli, F. W., & Cummins, S. (1990). Prenatal and perinatal factors in the etiology of cerebral palsy. The Journal of pediatrics, 116(4), 615-619.

Yazar : Furkan Cangi
Ergoterapist